'Het is als die reclame waarin er in het Chinees wordt uitgelegd hoe je pensioen ervoor staat... een docent die de leerling niet met ICT kan aanspreken mist een heel groot gedeelte van de taal waarin de leerling spreekt.'
Deze mooie vergelijking maakt Richard van Iwaarden vandaag in een discussie op LinkedIn over ict-vaardigheden voor docenten. Als docent moet je kunnen aansluiten bij de belevingswereld van jongeren en weten wat hen bezig houdt. Daarbij is inmiddels bewezen dat ICT-middelen, mits goed ingezet, het onderwijs verrijken en het leerrendement verhogen. Als onderwijsprofessional moet én wil je daar dan toch iets mee?
In de praktijk zie ik toch nog vaak een ander beeld. Docenten houden ICT buiten de deur en al zeker buiten hun klaslokaal. Er is weerstand en angst voor sociale media. En devices als laptops en smartphones in de klas worden als irritant bestempeld.
Maar gelukkig groeit ook onder deze groep docenten de nieuwsgierigheid. Deze nieuwsgierigheid moet naar mijn idee gevoed worden, met aansprekende voorbeelden en goede begeleiding.
Want de wereld verandert, jongeren veranderen en ook de manier waarop we denken over leren verandert. Het kan dan toch niet anders dat het onderwijs en dus ook de docenten veranderen...
